Z upływem lat zmieniają się możliwości techniczne, popularność zyskują młodzi aktorzy, młodzi reżyserzy próbują pokazać nowe zjawiska w nowy sposób, lecz procesy te przebiegają płynnie. Jednak w kinie polskim przełom lat 1989/90 musiał mieć charakter burzliwy - wtedy upadł w Polsce komunizm.

Księżna Łowicka, 1932 r. Polskie filmy przedwojenne wzbudzają sentyment za odległą i na zawsze minioną epoką. Wiele z nich realizowało wprawdzie nurt kina popularnego, opartego na ogranych schematach fabularnych, jednak z obecnej perspektywy filmy lat 30. wydają się również nieocenionym źródłem informacji o tamtych czasach i ludziach. Polskie kino przedwojenne długo było nieme, przełom dźwiękowy nastąpił w naszym kraju późno, bo dopiero w 1930 roku. Pierwszym polskim filmem z dźwiękiem była Moralność pani Dulskiej, zrealizowana przez Bolesława Newolina. Pionierskie dzieło, w którym zaś dźwięk nie stanowił jedynie oprawy muzycznej, ale integralny środek wyrazu, to Każdemu wolno kochać Mieczysława Krawicza i Janusza Warneckiego z 1933 roku. Główny nurt filmowy stanowiło w przedwojennej Polsce kino popularne, szczególnie zaś, jak wskazuje Tadeusz Lubelski, trzy gatunki: film historyczny, komedia i melodramat. Historia – najważniejszy temat polskiego filmu przedwojennego Na Sybir, 1930 r. Tematyka historyczna o wyraźnej wymowie patriotycznej to charakterystyczna cecha polskiego filmu w ogóle. Problemy postaw narodowych, walki o niepodległość i pytania o wykorzystanie wolności należą do leit-motivów polskiej kultury co najmniej od czasów romantyzmu. Kino przejęło ową dominantę rodzimej sztuki już po 1918 roku i nie zarzuciło jej również w epoce dźwiękowej. Oczywiście każde sięgnięcie do historii posiadało swoisty rys paraboliczny – przeszłość stanowi bowiem dla Polaków element tożsamości, odpowiada na pytanie, skąd się wywodzimy i jacy jesteśmy. Do popularnych tematów historycznych należała w kinie lat 30. rewolucja 1905 roku. Wśród najważniejszych polskich przedwojennych filmów z tego kręgu można wymienić Na Sybir (1930) Henryka Szaro i Dziesięciu z Pawiaka (1931) Ryszarda Ordyńskiego. Z filmów opowiadających o innych momentach dziejowych warto również pamiętać o Barbarze Radziwiłłównie (1936) Józefa Lejtesa. Adolf Dymsza i sukcesy przedwojennej komedii W latach 30. ogromną karierę na rodzimych ekranach kinowych zrobiła polska komedia. Największą gwiazdą tego gatunku był niezrównany Adolf Dymsza, który stworzył świetne kreacje w Antku policmajstrze (1935), Każdemu wolno kochać (1932) czy w Wacusiu (1935). W polskich komediach błyszczała również Mieczysława Ćwiklińska, np. w Jego ekscelencji subiekcie (1933). Ramę tematyczną większości filmów stanowiła konwencja miłosna, okraszona elementami komedii omyłek i erotycznych przygód. Adolf Dymsza Świetną parę w polskim kinie przedwojennym stworzyli Tola Mankiewiczówna i Aleksander Żabczyński w Manewrach miłosnych (1935). Jadwiga Smosarska zagrała z kolei w Czy Lucyna to dziewczyna? (1934), a Karolina Lubieńska w Książątku (1937). Wielkim komediowym amantem był również Eugeniusz Bodo . W przedwojennej komedii istotną rolę odgrywała tradycja kabaretu i rewii, a piosenki filmowe szybko stawały się popularnymi przebojami. W tym względzie na pierwszym miejscu trzeba wymienić Zapomnianą melodię (1938) ze słynnymi Już nie zapomnisz mnie czy Ach jak przyjemnie kołysać się wśród fal. Melodramaty spod znaku Mniszkówny i Rodziewiczówny Jadwiga Smosarska w Trędowatej Polskie filmy przedwojenne charakteryzuje wręcz erupcja formuły melodramatycznej. Pomysły na smutne fabuły o nieszczęśliwej miłości, upadku moralnym czy całkowitej klęsce życiowej reżyserzy i scenarzyści najczęściej czerpali z literatury początku XX wieku. Największą popularnością cieszyła się proza Heleny Mniszkówny i Marii Rodziewiczówny. Trędowata na podstawie powieści tej pierwszej autorki była niesamowitym przebojem połowy lat 30. Wyreżyserował ją Juliusz Gardan, w rolę Stefci Rudeckiej wcieliła się Elżbieta Barszczewska, a ordynata Waldemara Michorowskiego zagrał Franciszek Brodniewicz. Równie wielkim sukcesem okazała się ekranizacja Wrzosu Rodziewiczówny, także w reżyserii Gardana. Oprócz zaś wspomnianych pisarek sięgano też do prozy Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Najznamienitszym filmem opartym na jego twórczości był Znachor (1937), zrealizowany przez Michała Waszyńskiego, z główną rolą Kazimierza Junoszy-Stępowskiego. Literatura: Kino klasyczne, pod red. T. Lubelskiego, I. Sowińskiej i R. Syski, Kraków 2012.

W latach 80. nie brakowało w polskich filmach aktorów zdolnych i charakterystycznych. Młode wówczas pokolenie przebojem wdarło się na ekrany i wyjątkowymi kreacjami na stałe zapisało się w sercach polskich widzów. Którzy polscy aktorzy byli najpopularniejsi w latach 80.? Jak radzą sobie dziś w świecie, gdzie show biznesem sterują plotka i skandal? Lata 80. mają swoją specyfikę. Wiele osób nostalgicznie wraca wspomnieniami do tamtych czasów, które choć ciężkie, miały wyjątkowy urok. Dziś przypomnimy sobie najpopularniejszych aktorów tamtych lat – czasów, kiedy to celebrycki świat plotek i skandali nie był tak obecny. Zobaczmy, którzy polscy aktorzy w latach 80. cieszyli się największą sławą. Dorota Kamińska W latach 80. na widok Doroty Kamińskiej wzdychał każdy mężczyzna. Aktorka ta była uosobieniem kobiecego piękna, prawdziwą seksbombą tamtych czasów. Na dużym ekranie zadebiutowała w głośnych „Barwach ochronnych” Krzysztofa Zanussiego. Później widzowie mogli ją widzieć w popularnych serialach („Dom”, „07, zgłoś się”) i wyjątkowo przebojowych produkcjach – „Och Karol” czy „Karate po polsku”. W ostatnich dwudziestu latach oprócz na ekranie, Kamińska pojawiała się w teatrze, radiu i telewizji. Ostatnią jej większą rolą była matka Tani w filmie „Pręgi”. Piękność lat 80. nieco zniknęła z celebryckiego świata. Plotek na jej temat nie pojawia się obecnie zbyt wiele. Jerzy Stuhr Jerzy Stuhr to jeden z najbardziej znanych polskich aktorów. W latach 80. Widzowie mogli go oglądać zarówno w ambitnych produkcjach („Przypadek”), jak i w komediach, które dziś uznawane są za kultowe („Seksmisja”, „Kingsajz”). Blask jego aktorskiego talentu nie przygasł po latach. Nadal znajduje się on w elicie aktorów znad Wisły. W ostatnich latach oprócz grania w filmach i teatrze, Jerzy Stuhr zajął się również reżyserką. W mediach głośno było również o zmaganiach aktorach z nowotworem. Na szczęście, trudna walka okazała się zwycięska dla Jerzego Stuhra. Katarzyna Figura Inną pięknością lat 80., która doprowadzała mężczyzn do szału, była oczywiście Katarzyna Figura. Pojawiała się ona wówczas w licznych produkcjach i jej popularność diametralnie wzrosła. Wśród filmów, w których wówczas zagrała, w pamięci widzów najmocniej zapisał się chyba wspomniany „Kingsajz”, gdzie Figura uraczyła nas niezapomnianym widokiem swojego nagiego ciała. W późniejszym czasie aktorka pojawiała się w różnych filmach. Niektóre z nich trudno nazwać udanymi i godnymi polecenia. Jednak Katarzyna Figura dobrze odnalazła się w świecie celebrytów. Choć na jej temat pojawia się sporo plotek, potrafi ona dobrze chronić swoje życie prywatne. Bogusław Linda W latach 80. rozbłysła gwiazda Bogusława Lindy. Młody wówczas aktor zachwycił krytykę główną rolą w filmie Krzysztofa Kieślowskiego „Przypadek”. Jednak prawdziwy szczyt popularności Linda uzyskał dekadę później. Takie filmy jak „Psy”, „Tato” czy „Sara” ugruntowały jego wizerunek największego polskiego twardziela w kinie. Dziś na ekranie pojawia się sporadycznie. Podobnie zresztą jak plotki na jego temat. Więcej uwagi poświęcił teatrowi. Grażyna Szapołowska Lata 80. to również wielka sława Grażyny Szapołowskiej. Liczba filmów, w których wówczas zagrała jest naprawdę imponująca. Wśród nich z pewnością należy wymienić „Magnata”, „Krótki film o miłości” oraz „Wielkiego Szu”. Dziś aktorka sporadycznie pojawia się na ekranie. Plotek na jej temat zaczęło pojawiać się więcej, gdy zdecydowała się wziąć udział w takich programach jak „Jak oni śpiewają?” oraz „Bitwa na głosy” (więcej można sprawdzić na: W. Chentkiewicz

polscy aktorzy proste Poziom trudno[ci: Zredni 1. w koDcówce lat 90 powstaB serial o posterunku. który byB to posterunek? A - dwunasty B - trzynasty C - czternasty D - piˇtnasty 2. jak maj na imiˇ bohaterzy wBatców móch? A - Czesio,Grzesio,Wrzesio,Marcelina B - nie ma takiego serialu C - Pani FraB,Higienistka,Marcel,PuBkownik

polscy aktorzy lat 90